Mary Mallon miała 14 lat gdy wyemigrowała za chlebem z Irlandii do Stanów Zjednoczonych na przełomie XIX i XX wieku. W 1900 roku podjęła się pracy kucharki i trafiła do bogatych domów, w których miała przyrządzać posiłki. Szybko okazało się, że tam gdzie była Mary gotowała, ludzie zaczynali uskarżać się na dziwne objawy. Gorączka, biegunki, a nawet dur brzuszny. Przez długi czas nikt nie kojarzył tych objawów z młodą kobietą.
Mary trafiła do Stanów w 1884 roku. W 1900 roku przyjęła się do pracy jako kucharka u zamożnych protestantów. Pierwsi pracodawcy Mary zachorowali na dur brzuszny. Nikt nie kojarzył tego z kucharką, bowiem kobieta nie miała żadnych objawów, dlatego też dalej gotowała. Do 1907 roku Mary trzykrotnie zmieniała pracę i w każdym z domów, w którym pracowała domownicy chorowali na dur brzuszny. Wreszcie jeden z pracodawców powołał inspektora sanitarnego, który postanowił zbadać sprawę. Wyniki jego śledztwa były zdumiewające.
Inspektor prześledził, gdzie występowały przypadki duru brzusznego w Nowym Jorku. Okazało się, że w tych miejscach pracowała właśnie Mary Mallon. Udało mu się dotrzeć do kobiety, ale gdy poprosił ją o próbki do zbadania kobieta zaatakowała go, nie akceptując tego, że może być nosicielką groźnej choroby.
ZOBACZ TEŻ: Przedsiębiorcy tworzą własną tarczę antykryzysową. Wspaniały gest
Sprawa została opisana w prasie, a do Mary przyjechali lekarze w asyście policji. Kobieta próbowała ich pobić i uciec, ale została zatrzymana. W próbkach jej kału odnaleziono bakterie Salmonella typhi, czyli te wywołujące dur brzuszny. Okazało się, że Mary Mallon jest bezobjawową nosicielką. Zadecydowano o poddaniu kobiecie przymusowej izolacji.
Trwała ona trzy lata, podczas których Mary walczyła o uwolnienie. W 1910 roku inspektor sanitarny Nowego Jorku zgodził się na uwolnienie kobiety pod warunkiem, że nie będzie pracować jako kucharka.
W 1915 roku w nowojorskim szpitalu Sloan Hospital for Women wybuchła epidemia duru brzusznego. z 25 chorych osób dwie zmarły. Okazało się, ze winna jest kucharka występująca pod imieniem Mary Brown. W rzeczywistości była to Mary Mallon, która postanowiła pod przykryciem wrócić do swojego dawnego zawodu!
Tym razem władze sanitarne zdecydowały o tym, by zamknąć ją w dożywotniej izolacji. Trudno określić ile osób zostało przez nią zarażonych. Oficjalne statystyki mówią o 51 osobach, z których 3 zmarły. Kobieta przebywała na North Brother Island do śmierci w 1938 roku. Opinia publiczna ochrzciła ją mianem Tyfusowej Mary, a także okrzyknięto ją najgroźniejszą kobietą Ameryki. Teraz określenie Tyfusowa Mary funkcjonuje często wobec osób roznoszących nieświadomie zarazki i wirusy.