Co wikingowie mają wspólnego z technologią Bluetooth?
Wielu z was zapewne używało kiedyś technologii Bluetooth, ale niewielu zastanawiało się skąd zaczerpnięto symbolikę i nazwę oraz dlaczego właściwie rzecz kompletnie niezwiązaną ze stomatologią nazwano „niebieski ząb”?
Duży wkład w stworzenie w latach 90. XX w. i popularyzacje Bluetooth miała skandynawska firma Ericsson – technologia ta czekała jeszcze wtedy na swoją nazwę. Wpadł na nią jeden z twórców podczas lektury książki o wikińskim władcy Haraldzie Sinozębnym.
Życie Haralda
Harald Sinozębny, przyszedł na świat ok. 911 r. po Chrystusie. W II poł. X w. został duńskim władcą. W czasie swego panowania wprowadził w 965 r. do Danii chrześcijaństwo. Legenda głosi, że Harald intensywnie zastanawiał się wtedy nad tym, który Bóg jest silniejszy: Chrystus czy Odyn? Szalę na rzecz chrześcijaństwa miał przeważyć niecodzienny czyn kapłana Poppo, który rozgrzane do białości żelazo przeniósł gołą ręką.
Próba chrystianizacji ziem duńskich to nie jedyne wydarzenie z życia Haralda godne uwagi. W okolicach 970 r. zdobył Norwegię – jednocząc tym samym dwa organizmy polityczne, dotąd podzielone na plemiona. Nad południową częścią ówczesnej Norwegii sprawował samodzielną władzę, natomiast na północy rządził jarl Haakon – co nie oznaczało zrzeczenie się zwierzchnictwa przez Haralda.
Władca próbował uniezależnić się od cesarstwa niemieckiego, z którym sąsiadował do południa. Sprawy nie poszły jednak po jego myśli. Dodatkowo sytuacja wewnętrzna nie nastrajała optymizmem. W kraju rosła opozycja przeciw chrześcijaństwu, co skutkowało również oporem wobec władcy, który chrześcijaństwo wprowadził. Syn Haralda, Swen Widłobrody – za którego później wyszła siostra Bolesława Chrobrego – miał być pod dużym wpływem swego pogańskiego wychowawcy, który podsycał konflikt. Potomek Sinozębnego ogłosił się w 980 r. (czyli za życia ojca) królem. Konflikt przybierał na sile i ranny Harald musiał zbiec na wyspę Jomsborg, którą dzisiaj niektórzy utożsamiają z polską wyspą Wolin.
Jak połączyć wikinga z Bluetooth?
Sinozębny to przydomek, który nadano mu prawdopodobnie po śmierci w 987 r. na Jomsborgu. Wydaje się, że genezy pseudonimu można upatrywać w częściowo wybitym zębie wikińskiego władcy, który uległ martwicy i stał się siny – po staronordycku blá. Słowo to oznaczało również ciemny, dlatego Skandynawowie nazywali arabskich kupców blámenn. Przydomek Hardala we współczesnym mu języku brzmiał Blátonn – „niebieski kieł”. To już możemy łatwo przetłumaczyć na język angielski: blue tooth.
Jednak dlaczego nazywać nowoczesną technologię od tego konkretnego wikinga? Tak jak Harald Sinozębny zjednoczył – raczej siłą – dwa skandynawskie organizmy polityczne, tak twórcy Bluetooth chcieli dzięki tej technologii połączyć nowoczesne urządzenia elektroniczne.
Jednak skąd wziął się popularny znaczek wszechobecny w naszych telefonach? Inicjały Haralda Sinozębnego w staronordyckim odpowiadają łacińskim literom H.B, co w alfabecie runicznym odpowiadało znakom Hagalaz i Berkanan, które widzimy poniżej.
